แม่หญิงเรไร จากหญิงที่ใคร ๆ ร่ำลือว่าร้ายกาจ กลายเป็นหัวใจที่เขาไม่อาจปล่อยมือ แต่รักครั้งนี้… ต้องเดิมพันด้วยชีวิต ท่ามกลางคุณไสย เล่ห์ร้าย และการลักพาตัว

คำสาปแช่งกดข่มความรุ่งโรจน์ที่เคยผงาดอย่างยิ่งใหญ่ของชุมโจรหมานคำให้ย่อยยับพังพินาศ มีเพียงเธอที่เปรียบเสมือนก้อนเนื้อยื่นเข้าปากเสือแต่ยังจำใจบากหน้าไปขอร้องให้เขาหยามเหยียดถึงที่เพื่อปลดผนึกคำสาป!

เขาจะทำตัวให้มีคุณค่าน่ากิน ดูซิว่าหนูรินทร์จะหนีเขาไปไหนพ้น..!!

นฤมลหลุดเข้ามาอยู่ยุคอยุธยาในความฝันของเธอหลังจากถูกผลักตกบันได มาถึงก็มีคนเร่งเร้าให้ออกเรือน แต่ออกเรือนแล้วต้องดับดิ้นสิ้นใจ เธอคงไม่เลือกทางนั้นแน่ อย่างนั้นก็ร่ำรวยเลี้ยงตัวเองไปเลยสิคะ

สามปีในฐานะ "เขยไร้ค่า" กรยอมทนทุกคำเหยียดหยามเพื่อทดแทนบุญคุณ แต่เมื่อมรดกที่ถูกลืมได้ตื่นขึ้น อำนาจที่แท้จริงของผู้ก่อตั้งตระกูลก็อยู่ในมือเขา การพลิกชะตาเพื่อทวงคืนศักดิ์ศรี และทำให้ผู้ที่เคยเหยีย

เชฟหนุ่มตัวร้าย นิสัยไม่ดีเอาแต่ใจเห็นแก่ตัว ได้เกิดเหตุประหลาด นำพาเขามายุคสมัยอยุธยา เป็นชาวบ้านชายร่างอ้วนมีลูกเมียติด เขาต้องเปิดร้านอาหารเลี้ยงดูครอบครัวจำเป็นที่ยุคสมัยนี้อย่างเลี่ยงไม่ได้

โบตั๋นย้อนเวลามากลายเป็นแม่หญิงตัวร้ายแห่งพระนคร หวังแย่งสามีของน้องมาเป็นของตนเอง ล่มเรือน้องสาวแต่ถูกกรรมตามสนองเป็นตัวเองที่ต้องตาย เวรกรรม เวรกรรมของเธอนี่ละ เป็นใครไม่เป็นหญิงงามเมือง!

ผมได้พระบรมสาทิสลักษณ์ของสมเด็จพระเอกาทศรถมาด้วยความบังเอิญ แต่ผมกลับรู้สึกผูกพันอย่างน่าประหลาด ... สมเด็จพี่ไม่หลงเหลือสิ่งใดไว้ให้ข้านอกจากความเศร้าโศกอาดูรเป็นล้นพ้น และหยดน้ำตาแห่งความจงรักภักดี

"ท่านขุนกระผมเป็นชายนะขอรับ" "แล้วอย่างไรเล่า เพราะมึงเป็นชายกูถึงจักเอามึง จงคลานมาหากูบัดเดี๋ยวนี้ ไอ้จันทร์"

ปณิดาได้มรดกเป็นบ้านโบราณหลังหนึ่ง ด้วยความที่เหลือเพียงตัวคนเดียวเธอจึงเข้าไปอาศัยในบ้านหลังนั้น ก่อนจะพบเหตุการณ์ประหลาดที่นำพาเธอไปสู่สมัยรัชกาลที่ ๖

ศตายุสรินทร์คือเจ้าชายรัชทายาทจากเวสากะยะวงศ์ ที่พลัดเข้ามายังเมฆาลัย ศศิรภัตราเทวีคือเจ้าจันทราผู้เป็นความหวังของคนทั้งเผ่า รัก...ฤาจะเป็นไปไม่ได้ เมื่อต่างฝ่ายต่างมีหน้าที่ที่ต้องแบกรับ

สตรีผู้ถูกหักหลังย้อนเวลามาพร้อมมิติสวนสมุนไพรลับ ครานี้นางจะเยียวยาผู้คน ฟื้นศักดิ์ศรี และสร้างชะตาใหม่

นักเขียนโนเนมอย่างเขียนจันทร์จบชีวิตตัวเอง เพราะทนรับแรงกดดันไม่ไหว แต่ดันมาเกิดใหม่ในร่างนางร้ายเมียพระรองของนิยายที่เคยอ่าน เมียที่บทสรุปสุดท้ายต้องโดนผัวฆ่า

หัวใจของเขามีให้เพียงหญิงอันเป็นที่รัก หาใช่เมียเอกอย่างเธอไม่

ก่อนว่ายน้ำยังเป็นนางสาวอยู่ดีๆ แต่ไหงโผล่ขึ้นน้ำมาอีกที กลายเป็นสตรีมีสามีไปซะงั้น

เทียร่าย้อนยุคไปเป็นแม่เทียนคุณหนูตกอับ บิดาโดนประหารชีวิต จากคุณหนูสู่ไพร่ นิสัยเดิมขี้เหวี่ยงขี้วีน เอาแต่ใจ งานการไม่ทำไล่เที่ยววิ่งตามแต่คุณหลวงปราช์ที่เกลียดเธอเข้าไส้ ย้อนมาแล้วจะเอาตัวรอดยังไงหนอ

นางผู้พลัดหลงข้ามกาลเวลา มาในร่างธิดาขุนนางญี่ปุ่น เผชิญชะตาเคียงข้างนักรบซามูไรผู้มีเกียรติยศเป็นเดิมพัน หทัยหนึ่งใฝ่รัก หทัยหนึ่งภักดี แม้นยอมฝืนลิขิตฟ้า… ก็มิอาจรั้งชะตาเขาไว้ได้

อารมณ์รัก อารมณ์เศร้า อารมณ์แค้น อารมณ์เกลียด ทุกอารมณ์ ทุกความรู้สึก เกิดขึ้นในเรือนหลังนี้ เรือนกลับลุกเป็นไฟอีกครั้ง เพราะการกลับมาของลูกชายคนโปรดของผู้เป็นแม่

"เอาแส้คืนข้ามา" พ่อสรวงทวงแส้หวายกับเมีย เมียก็ถลึงตาใส่ "จักโบยข้าด้วยเรื่องอันใด" "เอ็งรู้อยู่แก่จิต" "ข้ามิรู้ หากคุณพี่จักโบยข้า คุณพี่ก็หันหลังมาไวๆ ให้ข้าโบยคุณพี่ก่อน!" "โอ...แม่หญิง!"

ถ้าต้องตายเพราะตัวร้ายซ้ำๆแบบเดิม ฉันขอกลายเป็นเมียตัวร้ายมันเลยแล้วกัน !

ความหวังดีเป็นเหตุทำให้ต้องตาลกลายเป็นคนรับเคราะห์แทน รู้ตัวอีกทีเธอก็ตายแล้วมาเกิดใหม่ในร่างตัวประกอบของนิยายที่แม่เคยเขียน เคราะห์ซ้ำกรรมซัดดันมาเกิดเป็นเมียบ่าวบนเรือนทาสของพระรองอีก