“ เจสัน~ โรคจิต ”

"ถึงสมองของผมจะยังจดจดจำอะไรไม่ได้ แต่หัวใจของผมมันจดและจำคุณได้เสมอ" ผมรักคุณนะครับที่รักคำบอกรักจากคนแปลกหน้าแต่เหตุไฉนหัวใจของเขากลับไหวสั่นได้ถึงเพียงนี้

ชาติที่แล้วยอมทุกอย่างเพื่อรัก... กลับถูกสามีผู้เย็นชาไม่สนใจไยดีและยังตราหน้าว่าเขาฆ่าลูกตัวเอง เมื่อย้อนเวลากลับมาได้ เขาจึงมีเป้าหมายเดียว... คือต้อง 'หย่า!'

'ไดโน' หนุ่มนักเขียนนิยายที่เพิ่งหันมาจับผลงานแนววายครั้งแรกก็กลับเสียชีวิตแต่ก็ดันทะลุมิติเข้าไปในโลกนิยายที่เขาเขียน ซึ่งยังเขียนไม่จบแล้วอย่างนี้จุดจบของนิยายเรื่องนี้จะเป็นอย่างไร..

เมื่อการมาทำงานที่ร้านน้ำชา มันทำให้หลี่อี้ได้รู้จักกับอีกโลกหนึ่ง ที่หลี่อี้ไม่คิดว่าจะได้เจอ การผจญภัย การช่วยเหลือ มิตรภาพ และความรักจึงเกิดขึ้น

เขาเคยเป็นคนที่มีพร้อมทุกอย่าง ในตอนที่เขาอยู่ในจุดที่สูงที่สุดแต่กลับถูกคนที่ไว้ใจหักหลังและแย่งชิงทุกอย่างไปจนหมด

มึงเป็นของกู กูนอนกับมึงคนเดียว มึงก็ต้องนอนกับกูคนเดียว ในเมื่อน้องไม่ยอมตกลงเป็นแฟนกับเขาสักที เขาก็จะไม่ยอมปล่อยน้องไปไหน จะตามจีบตามหวงอยู่อย่างนี้นี่แหละ

"ใครเลิกกับมึง? กูแค่ให้มึงพักเฉยๆ" -ถ้าเขาไม่เคยเป็นแฟนเก่า แล้วตอนนี้เรา...เป็นอะไรกัน?

อ้าว เฮ้ย อยู่ๆ ผมก็กลายเป็นพ่ออายุน้อย เพิ่งเรียนจบยังเตะฝุ่นไปวันๆ ว้าวุ่นกันเลยทีนี้ งานก็ต้องหาเงินต้องมีเลี้ยงลูก เรื่องมีคนมาช่วยดูแลลูกนั้นไม่เคยคิดเลย แต่ไม่คิดว่ามีคนอาสาเป็นป่าป๊าให้ลูกเฉย

ชาติที่แล้วเพราะทะนงตนว่าเป็นคนเกิดใหม่ มองครอบครัวด้วยสายตาคนนอก เป็นต้นเหตุให้ครอบครัวต้องตาย แต่สุดท้าย เขาได้ย้อนเวลากลับมาก่อนที่จะเกิดหายนะ ชาตินี้เขาจะไม่ใช่เหยืออีกต่อไป

ต้นข้าว เลือกใช้หนี้บุญคุณพ่อด้วยชีวิตตัวเองเพื่อที่จะได้ไปอยู่กับแม่พึ่งเสียไปแต่เขากลับตื่นขึ้นมาเพราะเสียงเรียกของเด็กน้อยคนหนึ่งเรียกเขาว่ามามี้กับความจริงที่ตนเป็นแม่เด็กน้อยแถมยังไม่มีพ่อเด็กอีก

องค์ชายใหญ่ข้าก็แค่ขันทีธรรมดา ๆ //มิรู้หรือ? หลอกลวงเบื้องสูงมีโทษสมควรตาย//ชาติก่อนม่านหมอกโดนน้องสาวสวมเขายังไม่พอ มาชาตินี้จือโม่ยังโดนน้องสาวรังแกจนตายอีกต่างหาก ไฟแค้นในใจช่างร้อนแรงยิ่งนัก!

เกิดเป็นเกอว่าแย่แล้ว แต่ซูหลางเทียนกลับเป็นเกอที่บิดามิใยดี มารดามิเหลียวแล ชีวิตนี้ช่างอาภัพ โดนย่ำยีจนถูกไล่ออกจากตระกูลโดยมิมีโอกาสได้อธิบายสิ่งใด

มู่เจิงทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างตัวประกอบไร้นามที่ชีวิตประสบแต่เรื่องบัดซบ สามีไม่ไยดีทั้งยังเฮงซวย ภรรยาเอกรังแกคนใช้กลั่นแกล้ง จุดจบสุดท้ายน่าอนาถ ไม่ได้! ชีวิตนี้ของเขาต้องเฉิดฉาย ตัวประกอบก็สู้คนนะ

ณ ดินแดนเดียวที่เหลืออยู่หลังโลกล่มสลาย คำถามเล็กๆที่จุดขึ้นในใจของอาร์ชี เด็กหนุ่มธรรมดาที่มีชีวิตเรียบง่ายอยู่ในปูโร นำมาซื่งการเปิดเผยความลับ การเปลี่ยนแปลง และการตระหนักรู้ว่าปูโร มิใช่ดินแดนบริสุ

"อืม เธอขา รัดพี่แน่นเกินไปแล้ว"  "อ๊ะ ยะ ยังไม่พออีกหรือไง""วันหยุดไม่ใช่หรือคะ เธอต้องใช้ให้คุ้มซี" ความสัมพันข้ามคืนที่กลายเป็นหลายคืน มันควรจะดีกว่านี้ถ้าไม่ใช่เพราะว่า คนที่ผมหิ้วกลับไปคืนนั้นคือ

เย่หลิงเฟิงกับหลี่เจาหยางเคยเป็นนายบ่าวกันมาก่อน แต่เวลาเปลี่ยนสถานะก็เปลี่ยน คนที่เคยเป็นเพียงบ่าวตอนนี้ได้เป็นถึงขุนนางขั้นสี่ แต่เย่หลิงกลับเป็นแค่คุณชายเสเพลที่ขยันหาเรื่องใส่ตัวจนเขาต้องมาจัดการ

เมื่อมีอดีตที่เคยพลาดไปต้องย้อนกลับไปเพื่อแก้ไขอีกครั้ง

สำหรับ เขตแดน ที่เป็นเหมือนดาวเคราะห์อันเงียบสงบ... ส่วน น่านฟ้า ก็คือดวงอาทิตย์เพียงหนึ่งเดียวที่เขาพร้อมจะโคจรรอบไปตลอดกาล

‘เจิ้งหยาง’ ที่กำลังนั่งเรียนอยู่ในห้อง กลับต้องเจอเหตุการณ์วันสิ้นโลกอย่างไม่คาดคิด เพื่อหนีเอาชีวิตรอด เขาจึงต้องรวมทีมกับเพื่อนร่วมชั้น และหนีออกไปจากมหาลัย…

จากเหยื่ออ่อนแอ สู่คนสวยขาที่กลายเป็นที่ชื่นชอบและโดนคลั่งรักจากคนที่ใช่ ไม่ว่าบุญคุณความแค้นจะพยายามรั้งขาเขาไว้มากแค่ไหน ก็ยังไม่สามารถฉุดรั้งเขาให้ล่มจมไปกับพวกมัน ที่เวรกรรมค่อยๆเริ่มตามทันได้เลย